زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

تقدیم بیان





تقدیم بیان به تبیین و تفصیل خطاب شرعیِ مبهم و مجمل ، قبل از وقت عمل گفته می‌شود.


۱ - تعریف



خطاب‌هایی که از سوی شارع مقدس برای بیان احکام شرعی صادر شده، اگر مبهم و مجمل باشد و مکلف در زمان حاجت نتواند معنای مراد را از آن درک کند، بر شارع واجب است تا قبل از فرارسیدن زمان عمل، شرایط، جزئیات و ارکان آن را برای مکلف یا مکلفان بیان کند؛ به این کار «تقدیم بیان» گویند.

۲ - مثال



برای مثال، اگر شارع در خطابی، مخاطبان را به اقامه نماز آیات مکلف سازد، ولی شرایط و اجزای آن را بیان نکند، مکلف هنگام خسوف ، کسوف و... سرگردان گشته و از انجام تکلیف قطعی خود باز می‌ماند؛ بنابراین، به حکم عقل ، بر شارع واجب است مقصود خود را قبل از فرارسیدن وقت عمل، بیان نماید و اجمال موجود را از خطاب خویش بردارد.

۳ - پانویس


 
۱. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۱۶۳.    
۲. میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانین الاصول، ج۱، ص۳۴۱.    
۳. اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۲۲۸.    
۴. محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۱۱۰.    
۵. صاحب معالم، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، ص۱۵۷.    
۶. علامه حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص۱۶۱.    
۷. علم الهدی، علی بن حسین، الذریعة الی اصول الشریعة، ج۱، ص۳۶۲.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۴۶، برگرفته از مقاله «تقدیم بیان».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.